Benim güzel oyuncak şehrim

Bir sürü oyuncaklarım var benim. Hep çoktular. Ben çok geç bıraktım oynamayı, herkes oyun oynamanın utanılacak bir şey olduğunu düşünüyordu belli yaştan sonra
Ve böylece onlardan ayrılmak zorunda kaldım.

Benim bir oyuncak şehrim vardı, her bir sakinin karakteri farklı idi.
Birisi çok güzeldi, “she-ra”… Onun gibi görünmek isterdim. Sarı simli saçları vardı pırıl pırıl parlayan. Hep güzeldi, hep iyiydi, hep başarılı…
Birileri çok çocuktu hep gülerdi,
Raket, Çikolata Rengi, Bebişko, Mustafa mıstık, Bebiş (Bay Başkan), Ayı Mosu
Birisi eskiydi, yıpranmıştı ama hayatta her şeyi denemişti, kötüydü
Biri anneydi, biri masumdu, biri katil
Kimi zenci, kimi esmer, kimi kumral ama çoğu sarışındı.
Kimi erkek, kimi kadın, kimi çocuktu.
Aşk vardı oyunlarımda, hayaller, iş hayatı, eğlence, moda, tasarım…
Gerçek hayatın suretleriydi onlar
Her biri bendim sanki.

Şimdi o zamanlardan sağ kalan bazıları,
Eskimiş, kolları tükenmezli, saçları soluk-yer yer dökük,
Poşetler içinde öylece bekliyorlar.
Hayallerimin çoğu gibi poşetler içinde.
Atamıyorum ki, elim varmıyor.

Ayı Mosu özledim seni sanki





second pic by Florin Demian