Bir göl dolusu huzur

Dün göle gittik... Suya, taşlara dokundum.
Hiç bir yere yetişme kaygısı olmadan,
Öylece oturduk.
En son ne zaman böylesi dinginleşmiştim bilmiyorum.
Topraklandım.
Ördekler kahkahalar atarken uzaktan, biz de güldük.
Parlak güneş ısıttı bizi, bir arı devriyesi ara verdirdi kıpırdamaksızın duruşumuza.
Göle düşen bir taşın sesi dolu, tok.
Dalgalar halka halka dağıldı birden.
Bir arkadaş mıydı bu huzuru veren, yoksa gölün derin suları mı bilmiyorum
Ama ben kendimi harika hissediyorum...