Arada

Hava serin, parlak ve sakindi bugün
Bir Ekim günü Adana'da,
Hayatın koşuşturmacası arasında 10 dk'lık bir arada
Bir bankta oturdum, ayaklarımı topladım,
Toplulukta gruplar halinde konuşmalar, mini konferanslar, vaazlar veriliyordu.
Mutlu olmamak için bir nedemiz yok, diyordu biri laf arasında.
Nişanından bahsederken yanakları kızarıyordu.
Derken gelecek hayalleri, atamalar, sınavlar.
Umutlar, umutsuzluklar...
Ama diğer toplulukta hararet yüksekti,
Hep birden üzülürken gencecik çocuklara,
Karşımdakiler katliam istiyorlardı,
Bir ırka toptan hakaret ederken,
Büyük resmi kaçırıp ayrıntılarla çıldırıyorlardı...
Sadece sustum.
İnsanları çirkinleştiren eğitimsizlik, kendi başına düşünememe,
Ve ben bugün çok çirkin insan gördüm.
Yarın yine göreceğim gibi.
Halbuki karşımdaki kız küçük bebeğinden gözleri ışıldayarak bahsediyor tam da şu anda,
Bu kadar zıtlık nasıl bir arada bulunabiliyor, siz de şaşırmıyor musunuz?
Bu kadar çok hayal ve hayal kırıklıkları, bu denli çok sevgi ve nefret...