Neler yapıyorsun, hayatın nasıl, ordan burdan konuşmak istedim.
Ne de olsa biz arkadaştık,
Hayat ne kadar garip,
Bir ömrü paylaşmayı düşünecek kadar yakınken, birer yabancı olmak.
Hiç haberleşememek.
Söz vermiştim arayacağıma
Ama aramadım, arayamadım.
Çünkü boş yere ümit etmeye devam etmeni istemedim.
Biz çok yanlışmışız artık daha da net görüyorum.
Ama bizler iyi insanlarız, medeniyiz...
Halden anlarız.
Hem artık evlenmişsin,
Yani artık aramızdaki gerginlik de aşılmış olmalı...
Ama yine de uygun değil diyor içimden bir ses.
Boşver diyor...
Ama bil sen benim iyi bir arkadaşımdın.
Zor dönemlerimde beni korudun,
Bana güzel hayaller verdin.
Minnettarım sana.
Benden nefret etme lütfen.
Ve çok mutlu ol yeni hayatında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder