Çıkmaz sokaklar oturma odası gibidir.
İnsanlar sokaklara sandalyeler atar, beraber oturur.
Çocuklar sokakta rahatça oynar arabalardan korkmadan.
Herkes birbirini tanır, yabancı biri gelince gözler sorgular, süzer.
Havasından mı, suyundan mı, insanlar daha bir meraklı olur.
Küçükken eğlencelidir ama akıl erdiksıra anlarsın; çıkmaz sokaklarda çok sırlar saklanır, çok yalanlar söylenir.
Dedikodular çoğaldıkça çoğalır.
Çıkmaz sokaklar çocukken güzeldir. Sonra sözlerden bir duvar yükselir. Kendi kalıbına yerleştirir seni. Hırpalar.
Hem korunaklıdır herkes için, hem de hapistir.
Hem güzel, hem de inatçı ve zalimdir.
Güvenli, eğlenceli bir oyun eviydi benim için bizim çıkmaz sokak.
Yalan gülümsemelerini, sahteliklerini görmediğim zamanlardaki gibi saklıyorum onu anılarımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder